بی نصیب و خسته

می تونی روز خوبی داشته باشی و بعد از مدت ها دلت بخواد زندگی کنی. بعد می تونی به ریش خودت و خوش خیالیت بخندی یا گریه کنی. این وسط هم میشه کسی که تقصیر خودته که به وقتش از زندگیت محوش نکردی پا بپره زندگیِ مسخره ت و حالتو بگیره. میشه تصمیم  بگیری پاک کنی آدم ها رو. پاک بشی از دنیاشون. که چیزی که می خونی انتخاب اونا نباشه. نتونن حرف مفت بنویسن توی صفحه و تو محکوم باشی به دیدنش. که وقتی یه روز دلت خیلی گرفته بود، حرف مفت آدما خنجر نشه که بره توی قلب مسخره ت. که نشینی توی تنهاییت بی اونکه چیزی برای به آغوش کشیدن داشته باشی حرف مفت بنویسی و گریه کنی.

حالا فقط یه امید کوچیک دارم و می خوام از خداتون بخوام امیدم رو نگیره.